تاثیر روش تدریس تعاملی بر توانایی خواندن دانش آموزان دبیرستانی ایرانی

هدف این پژوهش بررسی تأثیر روش تدریس تعاملی بر توانایی خواندن دانش آموزان ایرانی است. پنجاه دانش آموز سال اول دبیرستان در این تحقیق شرکت کردند. در ابتدا برای اطمینان از یکسان بودن سطح توانایی خواندن انگلیسی هر دو گروه در آغاز آزمایش، هر دو گروه در آزمون خواندن کت شرکت کردند. نتایج حاکی از یکسانی سطح توانایی خواندن دو گروه بود. راهبردهای روش تدریس تعاملی بر طبق رویه ی پیشنهادی پالینکسار و برون به گروه آزمایش آموخته شد. گروه کنترل نیز بر طبق روش مرسوم پیش-خواندن، خواندن و پس-خواندن آموزش داده شدند و دانش آموزان در این گروه فرصتی برای تمرین راهبرد ها در کلاس نداشتند.. نتایج تحقیق نشان داد که توانایی کلی خواندن دانش آموزان گروه آزمایش و توانایی آنان در هر 5 قسمت آزمون کت بعد از شرکت در کلاس روش تدریس تعاملی بطور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. نتایج این تحقیق برای معلمان زبان انگلیسی، دوره های تربیت معلم و وزارت آموزش و پرورش مورد استفاده قرار می گیرد.